banner
  1. Haberler
  2. Manset
  3. Hayat yolunda kendimize ve çocuğa fırsat tanıma

Hayat yolunda kendimize ve çocuğa fırsat tanıma

featured
service
Paylaş

Bu Yazıyı Paylaş

veya linki kopyala
banner

Merhaba, uçakla seyahat ederken dikkatimi çeken bir hususu aktarmak istiyorum: Yolculuk öncesi her yolcunun pasaport veya kimlik kartı ile check in işlemini yaptırması beklenir. Bazı şehirlere uçarken şöyle bir manzaraya sık rastlarım: Bir kişi sıradadır. Bankonun önünde görevliye birkaç tane kimlik kartı/ pasaport uzatılır. Görevli “Neredeler? Kendileri yok mu?” diye sorar. Yolcu, “Oradalar işte” der. Görevli “ Gösterebilir misiniz?” diye bir soru daha sorar. Yolcu eliyle arka taraflardan birilerini gösterir.  Bir seferinde başka bir manzara daha dikkatimi çekmişti. Bir anne elinde pasaportu ile sırada bekliyordu. Arkasında 5-7 yaşlarında olduğunu tahmin ettiğim çocuğu sırada sıra bekliyordu. Çocuk bunu çok doğal şekilde yapıyordu. Onun için normalleşmiş bir hali vardı. Diğer elinde birkaç kimlik kartı/ pasaport olan adamın ailesine bakınca; bekleme salonunda ufak çaplı tartışmaları oluyordu, çocuklar kendini göstermek için sürekli bir şeyler yapıyorlardı. Bir telaşe, karmaşa hâli seziliyordu.

Bir TV programında mesleği hekimlik olan konuşmacı bir hatırasını anlatıyordu: “ Ehliyetimi yeni almıştım. Bazen babam da yanımda olurdu. Evimizin bahçe girişi biraz dardı, oraya gelince – baba sen kullan derdim. Babam ise – sen yapmalısın kızım, ben şu an yanındayım, bir sıkıntı olursa destek olurum. Ancak her zaman yanında olamayabilirim. O yüzden kendin yaparak tecrübe kazanmalısın derdi. “

Çocuklarımızın hayata hazırlanması önemlidir. Özbakım becerilerinden, toplumsal ilişkilere kadar; çocuğa hayata hazırlayıcı fırsatlar sunulmalıdır. Sorumlulukların paylaşılması ebeveynleri de rahatlatır. Her şeyi üzerine alan, yükü taşıyan kişiye; bir süre sonra bu yük ağır gelebilir. Yükü taşıma tercihinde bulunan kişi beklenti içine girebiliyor. Eşinin ve çocuklarının sürekli ona ilgi göstermesini, onun tercihlerine uymalarını isteyebiliyor. Oysa bu, hayatın her anında mümkün olmayabilir. Elbette fedakârlık, yardımlaşma insan olmanın gereğidir, bencil varlıklar olmamalıyız.  Denge önemli. Çocuk anne babanın çocuğu olsa da ayrı bir bireydir. Kendi bilgi, beceri, tecrübe, kararları, tercihleri ile hayatını sürdürecek.

Özgür Erakkuş

Atatürk Üniversitesi Oltu Beşeri ve Sosyal Bilimler Fakültesi Öğretim Üyesi

0
mutlu
Mutlu
0
_zg_n
Üzgün
0
sinirli
Sinirli
0
_a_rm_
Şaşırmış
0
vir_sl_
Virüslü
Hayat yolunda kendimize ve çocuğa fırsat tanıma
Yorum Yap

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bizi Takip Edin
Bildirimleri aç OK Kapat