Elime kazınmış
doğmadan kaderimin çizgisi.
Boğazımda
lal olmuş çizgiye isyanımın sesi.
Zail aşkın şımarıklığından bana hiçten öte ne verdi?
Beşerdim;
düz yolda yolumu şaştım.
Aşık oldum faniye haddimi aştım.
Affedin gözlerim ışığı aşkta aradım.
Beni bulur kendimi aramadan buldurur sandım.
Bırakmaz sandım aklımı kaybettiğim yerde kaldım.
Zail
aşkın
taşıyorum tüm pişmanlıklarını.
Mahşere varamam yüzümün yarısıyla kara sevdalı.
Biliyorum O’nun kapısı umutsuzluk değil umut kapısı.
Bir hiçe harcadığım canımın kırıntılarından;
çekip alsa topraklaşmadan tüm günahlarını.
©gülson…