Bielefeld Milli Görüş camiasının ileri gelen kişilerinden ve eski başkanlarından Ramazan Kayı, memleketi Zonguldak’ta toprağa verildi.
Bugünkü Bielefeld Milli Görüş Hicret Camiinin alımında ve yaşatılmasında yıllarca gayretli bir şekilde yöneticilik yapan, 1974 yılında lise mezunu olarak Almanya’ya gelen birinci nesilden Bielefeld’in sevdiği insan Ramazan Kayı, 11 Haziran Perşembe günü ögle namazı için aldığı abdestin akabinde ani kalp krizinde vefat etti. Daha önce de iki kez kalp krizi geçiren Kayı’nın cenaze namazı 12 Haziran günü IGMG Genel Başkan Yardımcısı Murat İleri tarafından IGMG Hicret Cami Brackwede’de kılındı. Yoğun katılımın olduğu cenaze namazının ardından Türkiye’ye uğurlanan Kayı’nın cenazesi 14 Haziran 2020 Pazar günü memleketi olan Zonguldak’ın Çatalağzı Beldesinin Doğancılar Mahallesinde toprağa verildi.
T.C.Köln Başkonsolosluğu Eğitim Ataşesi Prof. Dr. Mustafa Gencer tarafından 2014’te yayımlanan ‘Almanya’da Türkler ve İslam’ kitabında 2006 yılında kendisi ile yapılan mülakatta Ramazan Kayı, şunları anlattı: “Biz sokaklarda Almanlarla hiçbir zaman beraber olmadık. Yani işyerindeki beraberliğimizin dışında… O da bir mecburiyet tabii, sabah yediden akşam beşe kadar, mecburiyetten doğan bir beraberliğimiz vardı. Mesela, benim şu an oturduğum bölgede, mahallenin yüzde 50’si en azından Almandır. Genelde yaşlı Almanlar otururdu işte, bir kısmı taşındı, böyle bir kaçış var, Türkler çoğaldı diye. Yani bu bizim kötü olduğumuzdan değil, hiç hatamız yok da demiyorum ama onların böyle bilinçaltında yatan Türk’ten ziyade bir İslâm düşmanlığı var, bir Müslüman düşmanlığı var. Güven konusu, bu gerçekten doğru. Biz Almanlara güven veremedik. Mesela, ben zaman zaman derim ki: “Eğer bize güvenebilseydi bu adamlar, Rusya’dan, Polonya’dan o genç aileleri getirmezlerdi, Almanya’nın istikbalini bize teslim edebilirlerdi.
Çocuklara söylediğim şöyle bir şey var: Şu anda Almanya’da adalet tam olarak hüküm sürmekte. Eğer mahkemeler haklı olduğumuz yerlerde bizim aleyhimizde karar vermeye başlarlarsa, oğlum hiç bekleme, hemen bavulunu hazırla, at arabana doğru Türkiye’ye… Eğer o aşamaya gelirsek yapılabilecek başka hiçbir şey yok. 2001 yılında, bu ikiz kulelerin yıkılışından sonra dediler ki “bu bir milat, bundan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.” Gerçekten de hiçbir şey eskisi gibi değil.
40 senedir buradayım ama bir 40 sene daha burada kalsam, bunların beni kabul etmesi mümkün değil. Mesela, şöyle bir düşüncem var, bir Türk öğretmene Alman meslektaşları demiş ki: “Beş milyon yabancı var, beş milyon da işsiz var.” Beş sene sonra, söylediğim şu var: Beş sene sonra buradan toplu dönüşler başlayacaktır. Ama insanları bir şekilde zorlayacaklar, geri dönüşe mecbur edecekler çünkü burada artık geçinme imkânı gerçekten çok zor olmaya başladı. Şimdi, bu zoru daha da zor yaptıkları an insanlar diyecek ki: “Hiç olmazsa ekmek, soğan yerim ülkemde yerim” diyecek ve bir an evvel başının çaresine bakacak. Yani bana sorarsanız, durum oraya doğru gidiyor. Allah sonumuzu hayır etsin.
40 yıldır Almanya’da yaşadığım halde, kendimi buraya ait hissetmedim. Hatta 5 yıl içerisinde bana tek yön bir bilet verilerek Türkiye’ye gönderileceğimi düşünüyorum. 2001 yılındaki İkiz Kuleler saldırısından sonra Almanya’da Türkler’e karşı çok olumsuz bakış açıları yaşandı. Bu kapsamda oğluma ‘Şayet, hukuğa güven kalmazsa Türkiye’ye dön.’ dedim. Biz bu önyagıları hak etmedik. Türk toplumu her daim birlik ve beraberlik içinde olmalıdır. Farklı cemaatler ve cemiyetler bir araya gelip ortak hareket etmelidir.”
NRW Gündem Gazetesi olarak Ramazan Kayı’ya Allah’tan rahmet, başta ailesi olmak üzere tüm sevenlerine başsağlığı diliyoruz.
